سفیر الحب

وین اشوفک ، یا حبیبی ، گلبی مشحون ابقهر

ابعید عنّی ، و اشکی حالی ، لا تجاوبنی ابعذر

لا خبر ، لا من وصیّه ، او دمعتی العمّت علیّه

عذبتنی او مرمرتنی وانا کاتلنی السهر

...

اشعجب بالغربه او عفتنی ، والبی حبسیته ابسجن

و اشتهیت اویاک اسافر ، و انت نایم ما تحن

مو صحیح اتعوفنی ، ابدیرة غرب و اتعلّی صوتک

ابللیل و اذکر ذکریاتک ، والبی عندک مرتهن

...

بس بعد ، خلینی وحدی ، کافی هم یا روحی ردّی

حلم کان الحب نسیته ، ودّعانی او ودّعیته

شنهی عذرک من جفیت او تارکتنی

ما اریدک روح محتار ابحیاتی او دمّرتنی

...

غادرتنی ابلیله ظلمه ، و المطر ینزل علینه بالمطار

واعدتنی اتکون یمّی بس طلع حبک غدر بیه او دمار

لیش ما عندک ضمیر او بالسفر وحدک تطیر

خلهه سکته عذّبتنی او مرضّتنی روحی شبّت بیهه نار

ما اریدک.

جاسم ثعلبی (الحسّانی) 04/08/1399