سفیر الحب

توو آسمون خنده هات ،یه ماهِ دلگیری شــــدم

وقتی دیدم مِهر لبات ، دیوونه زنجیری شـــــدم

همچو طلای خالصی ، توو دیده هام می خوندمت

دنیای من فقط تویی ، هر چی که بود می گفتمت

وقتی به کویت رسیدم ، راه ندادن در کنــاری

توو پرده های زندگی ، دلبندِ ناز خنـــده هات

گفته بودی توو هر کجا ، دلم کنارت اسیـــــره

از من گذشتی بی خبر ، دل توو دیارت می میره

از توو دلم بی خبری ، بعدِ یه عمری جـــــــدایی

جدایی رو با ابروهات ، چه صادقانه می کشـــــی