سفیر الحب

 شکوه و حکایه

حسن لاوین هل مده ، شبابی طاف و اتعده

ذکرتک والعمر خلصان ، حفنت مای واتبده

ذکرتک وانت ناسینی ، جاوب یا بعد عینی

اتّصل ما ترفع النقال ، شنهی السبب حاچینی

عمر ویاک گذرته ، النجم بعیونی سهّرته

متی نلتقی آنه او اویاک ، الگلب برجاک دمّرته

صبغت اللحیه واتحنیت ، و علی راسی صبغ حطیت

وین ایامنه الحلوه ، ولک مد الدهر تعبیت

ربّیت او گعدت اگعود ، او حطمنی ابو اعیون السود

شفت یا ما شفت کل ضیم ، بتاتاً للعشگ ما اعود

رکضت ایامی والیالی ، علیک انشلع دلالی

ادور وانشد العربان ، ما ضل حال عن حالی

ما ادری الوکت خوّان ، و ابلانی ابثلث نسوان

اندعیت او حطمانی اهوای ، او کسروا شوکتی الصدقان

کثّرت الاسود اهوای ، احس بلکبر عصی احذای

لمّا فرّوا ابتقرید ، حرگوا مهجتی و احشای

ارید اعتب و اصیحن حیل ، ارید اسهر واغطی اللیل

ارید الموت ارید النوح ، ارید القریه ارید السیل

ارید البلم والبرگه ، ارید السمچه والرگه

ارید العمه المچریه ، اریدن شمره محترگه

ارید اعذف واغنی اهناک ، طبیب او هل یشد بدواک

ارید الهوره و الماطور ، لا تتشرّد آنه اویاک

ارید الطوبه و الطابگ ، اریدن نرکض امسابگ

غرامی البردی والچولان ، اریدن حبّی امشابگ

مشیت او ملّن اجدامی ، علیکم تاهت احلامی

الزمان اتعده و آنه اویاه ، بل نت شاعت اعلامی

علیش الخوه خنتوها ، و الگعده نسیتوها

الربا و الونسه والسهرات ، بالدیره دفنتوها

شنهی ذنبی آنه اویاک ، دنیه گزرتهه احذاک

الدنیا ساس للفرگه ، اعوفنک و اروح ادواک

تعال او شوف دلالی ، علیکم منشده بالی

اذا ما تحضر ابهل حین ، تضل مندوم للتالی

جاسم ثعلبی (حسّانی) 06/03/1392

اقدم هذه القصیده الی الاخ و الصدیق الحمیم حسن فیاض مدلول

بمناسبت یوم الاب